ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΚΑΝΝΑΒΗΣ

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΑΝΘΙΣΗ

Η ανάπτυξη ενός φυτού κάνναβης εξαρτάται από το πόσο φως δέχεται κατά την διάρκεια μιας ημέρας. Όσο πιο πολλές είναι οι ώρες έκθεσης του φυτού στο φως τόσο πιο πολύ θα μεγαλώσει το φυτό.
Η πιο ευρέως χρησιμοποιημένη αναλογία φωτισμού στην καλλιέργεια κάνναβης είναι 18 ώρες φωτισμού και 6 ώρες νύχτας. Αυτό αντιστοιχεί στην ημέρα της 21 Ιουνίου, τη μεγαλύτερη σε διάρκεια μέρα του χρόνου και την πιο ηλιόλουστη. Ξεγελάμε, λοιπόν, το φυτό ώστε να νομίζει πως είναι πάντα η πιο ηλιόλουστη και μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου. Παρολ' αυτά, πάντως, μπορείτε να προσφέρετε στα φυτά σας και 19, 20 ή ακόμα και 24 ώρες φωτισμού την ημέρα.

Με 24 ωρες φωτισμού την ημέρα οι λάμπες σας θα καίνε διαρκώς, φυσικά. Ωστόσο, αν παρέχετε στα φυτά σας λιγότερο από 18 ώρες φωτισμού αυξάνετε την πιθανότητα το φυτό να αρχίσει να ανθίζει. Μερικές ποικιλίες ανθίζουν όταν δέχονται 15-16 ώρες φωτισμού. Όποτε μιλάμε για «ρύθμιση του φυτού για άνθιση» αναφερόμαστε στην πρακτική του να ρυθμίζουμε τις λάμπες με χρονοδιακόπτη σε 12 ώρες φωτισμού και σε 12 ώρες σκοτάδι. Αυτή είναι η βέλτιστη χρονική περίοδος για άνθιση. Εάν το φυτό εκτεθεί σε περισσότερες ώρες νύχτας, τότε θα ανθίσει πιο γρήγορα, αλλά η απόδοση θα είναι μικρότερη, επειδή το φυτό καταλαβαίνει ότι πλησιάζει ο χειμώνας.

Αυτή η διαδικασία είναι προτιμότερο να γίνεται μερικές φορές στα τέλη της περιόδου άνθισης, ώστε τα φυτά να είναι έτοιμα για συγκομιδή λίγο νωρίτερα. Γιατί 12 ώρες; Επειδή το φυτό χρειάζεται φως ώστε να αναπτύξει τα μπουμπούκια του και να παράγει THC. Όσο περισσότερο το φως, τόσο μεγαλύτερα θα είναι τα μπουμπούκια και η παραγωγή THC. Το βέλτιστο όριο είναι 12 ώρες, ώστε το φυτό να ανθίσει ικανοποιητικά, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσεται ένα καλό, πλούσιο σε  THC άνθος με εξαιρετική απόδοση. Εδώ θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί «τότε θα δώσω στο  φυτό ακόμη περισσότερο φως!». Αυτό απλά θα παρατείνει την περίοδο άνθισης χωρίς να προσθέσει τίποτα ούτε στο μέγεθος ούτε στη δραστικότητα της σοδειάς σας. Η διάρκεια  της περιόδου άνθισης εξαρτάται από το είδος του φυτού και μπορεί να διαρκέσει από 5 μέχρι και 16 εβδομάδες. Βέβαια, οι πιο συνηθισμένες ποικιλίες ανθίζουν μετά από 8-10 εβδομάδες.

ΑΡΣΕΝΙΚΑ ΕΝΑΝΤΙ ΘΗΛΥΚΩΝ ΦΥΤΩΝ

Το θηλυκό φυτό κάνναβης είναι εύκολα αναγνωρίσιμο από την παραγωγή μικρών λευκών τριχιδίων. Τα πρώτα λευκά τριχίδια εμφανίζονται στις «μασχάλες» των φυτών, στον κόμβο δηλαδή που ενώνει δύο κλαδιά. Ο κόμβος είναι το μέρος στο οποίο το φύλλο είναι συνδεδεμένο στον κεντρικό κορμό του φυτού, αλλά και το σημείο από όπου βλασταίνει ένα πλευρικό κλαδί. Το αρσενικό φυτό, εν αντιθέσει, δεν παράγει λευκά τριχίδια και γι' αυτόν τον λόγο είναι εύκολο να το ξεχωρίσουμε από τα θηλυκά φυτά.

Τα αρσενικά φυτά έχουν μικρές μπάλες οι οποίες πάντα εμφανίζονται ανά ομάδες και κρέμονται από το φυτό από μία κλωστή. Όταν αυτές οι μπάλες ανοίξουν μετά από εκτενή περίοδο άνθισης, τότε μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα τους  κρυστάλλους THC επάνω στο μπουμπούκι. Οι κονιορτοποιημένοι κρύσταλλοι THC είναι το βασικό συστατικό της σοκολάτας, ενώ μπορούμε να τους δούμε πάνω στον ανθό χρησιμοποιώντας ένα μεγεθυντικό φακό. Όσο πιο γυαλιστερό είναι το μπουμπούκι τόσο ποιο καλή είναι η ποιότητα. Έπειτα, κομμάτια σε σχήμα μπανάνας γίνονται ορατά. Από αυτά παράγεται η γύρη που μπορεί να γονιμοποιήσει τα θηλυκά σας φυτά.

Female (left) and male (right) cannabis plants

Female (left) and male (right) cannabis plants

Στην αρχή της άνθισης, οι αρσενικές σφαίρες και οι θηλυκοί ύπεροι μοιάζουν μεταξύ τους κυρίως επειδή είναι περίπου μόνο ένα χιλιοστό σε μέγεθος. Ωστόσο, κοιτώντας τα προσεκτικά μπορείτε να δείτε ότι μια αρσενική σφαίρα που μεγαλώνει από τον κύριο κορμό, κρέμεται από μια κλώστη και πολλαπλασιάζεται για να δημιουργήσει περισσότερες. Ο θηλυκός ύπερος παραμένει σταθερός κοντά στον κεντρικό κορμό μέχρι που σε μια συγκεκριμένη στιγμή, όταν γίνει αρκετά μεγάλος, σχηματίζει δύο λευκές τρίχες. Έτσι αν βλέπετε σε έναν ύπερο δυο σφαίρες οι οποίες μεγαλώνουν, τότε η πιθανότητα να κοιτάτε ένα αρσενικό δείγμα είναι αρκετά μεγάλη.

Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να καθορίσετε στο αρχικό στάδιο της άνθισης ποια είναι τα αρσενικά φυτά και να τα αφαιρέσετε για να αφήσετε περισσότερο χώρο και πόρους για τα θηλυκά φυτά ώστε να αναπτυχθούν. Τα ερμαφρόδιτα είναι φυτά διττού φύλου, έχοντας και  αρσενικά και θηλυκά χαρακτηριστικά. Αυτό το είδος παρουσιάζει διάφορους τύπους. Μερικά ερμαφρόδιτα είναι 90% αρσενικά και 10% θηλυκά, άλλα φυτά είναι 90% θηλυκά και 10% αρσενικά ή 50% αρσενικά-θηλυκά. Στην περίπτωση αυτών που είναι 90% θηλυκά ερμαφρόδιτα, μπορούμε απλούστατα να αφαιρέσουμε τα αρσενικά λουλούδια και με αυτόν τον τρόπο να αναπτυχθούν τα μπουμπούκια για τη συγκομιδή, χωρίς να έχουν γονιμοποιηθεί και επομένως χωρίς σπόρους. Η γύρη που παράγουν αυτά τα ερμαφρόδιτα φυτά θα δώσει κατά κύριο λόγο θηλυκούς σπόρους.

ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΥΤΟΥ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΠΝΙΣΤΟΥΝ;

Για να καταλάβουμε πως παράγεται το μπουμπούκι πάνω στο φυτό, από ένα απλό λουλούδι σε καπνίσιμο προϊόν, πρέπει να το δείτε με τα μάτια σας. Μια απλή περιγραφή του πως ένα θηλυκό φυτό παράγει μπουμπούκια δεν θα κάνει κανέναν άνθρωπο σοφότερο. Τα θηλυκά φυτά παράγουν πολλά μικρά, λευκά τριχίδια, τα οποία αναδύονται από ένα μικροσκοπικό μπουκέτο, και όσο εξελίσσεται η διαδικασία της άνθισης τόσο ποιο πολύ αυτά τα μπουμπούκια θα αυξάνονται και θα γίνονται μεγαλύτερα.

 Σε πολλές περιπτώσεις τα άνθη θα μεγαλώσουν το ένα δίπλα στο άλλο, κάνοντας τα να φαίνονται σαν ένα τεράστιο μπουμπούκι. Μετά από ένα σημείο - στο τέλος της περιόδου άνθισης - τα μπουμπούκια θα σταματήσουν να αυξάνονται σε μέγεθος και τα λευκά τριχίδια θα χρωματιστούν. Όταν αυτό έχει συμβεί στο 80% των μπουμπουκιών του φυτού τότε αυτό είναι έτοιμο για συγκομιδή. Τα μοναδικά κομμάτια του φυτού της κάνναβης που μπορούν να καπνιστούν είναι τα άνθη (μπουμπούκια). Τα καλλιεργημένα μπουμπούκια αφήνονται προς ξήρανση σε σκοτεινό δροσερό χώρο (15-20 βαθμούς Κελσίου) όπου σιγά σιγά διανύουν την διαδικασία ξήρανσης και την ίδια στιγμή την διαδικασία "μετατροπής" που παράγει τις ουσίες που προσφέρουν την χαρακτηριστική τους ευφορία.

Δεν υπάρχει λόγος να αποξηράνετε γρήγορα τα μπουμπούκια σας, εφόσον η πραγματική αίσθηση ευφορίας που προκαλείται από το κάπνισμα της κάνναβης χρειάζεται χρόνο για να ωριμάσει κατά την διάρκεια την διαδικασίας αποξήρανσης. Το φύλλωμα που εντοπίζεται γύρω από το μπουμπούκι μπορεί να καπνιστεί, αλλά δεν έχει τόσο ωραία γεύση όσο τα μπουμπούκια. Καλύτερα να φτιάχνετε χασίς (σοκολάτα) με το φύλλωμα, αλλά θα αναφερθούμε σε κάτι τέτοιο σε μελλοντικά άρθρα.

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΑΣΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΟΡΤΟ

Όπως λογικά γνωρίζετε μέχρι τώρα, το χόρτο είναι τα αποξηραμένα άνθη (ή μπουμπούκια) του θηλυκού φυτού της κάνναβης. Μόνο τα θηλυκά φυτά μπορούν να  παράγουν ισχυρά άνθη. Το χασίς από την άλλη είναι οι περισυλλεγμένοι κρύσταλλοι που εμφανίζονται στα μπουμπούκια, στα φύλλα και στον κορμό του φυτού. Αφού μια φωτογραφία εξηγεί περισσότερα από χίλιες δύσκολες λέξεις, θα ήταν καλύτερο να δείτε από μόνοι σας πόσοι κρύσταλλοι υπάρχουν εν αφθονία σε ένα μπουμπούκι κάνναβης.

 Αυτές οι διάφανες μικρές μπαλίτσες που μπορείτε να δείτε με έναν μεγεθυντικό φακό, είναι οι κρύσταλλοι που αναφέραμε και μπορείτε να τους βρείτε σε μικρά κοτσάνια. Όταν το φυτό της κάνναβης είναι ώριμο αυτοί οι κρύσταλλοι παίρνουν ένα κεχριμπαρένιο προς χρυσό χρώμα. Με την αποξήρανση των ανθών και των φύλλων του φυτού οι κρύσταλλοι διαχωρίζονται από την υπόλοιπη βλάστηση, ειδικά όταν βάζουμε το φύλλωμα σε έναν επικονιαστή. Ο επικονιαστής είναι ένα τετράγωνο κουτί με ένα τύμπανο μέσα του, όπως ένα πλυντήριο, που έχει ένα στρογγυλό κόσκινο. 

Το κόσκινο γυρνάει κυκλικά και οι κρύσταλλοι διαχωρίζονται από τα τμήματα του φυτού ως αποτέλεσμα του στριφογυρίσματος του επικονιαστή. Περνούν ανάμεσα από το κόσκινο και μπορούμε να τα μαζέψουμε σε μια στοίβα που την ονομάζουμε skuff ή μη πεπιεσμένο χασίς. Μπορούμε να συμπιέσουμε αυτήν την σκόνη και να δημιουργήσουμε ένα "τουβλάκι", μια μορφή με την οποία πωλείται συχνά το χασίς (σοκολάτα). Έτσι, το χασίς αποτελείται από κρυστάλλους THC οι οποίοι βρίσκονται στο φυτό κάνναβης και δεν είναι ορατοί με γυμνό μάτι. Είναι μια "καθαρή" συγκέντρωση και για αυτό τον λόγο δίνει μια πιο ενεργητική και καθαρή ευφορία. Αν χρησιμοποιήσετε ένα άνθος για να  στρίψετε ένα τσιγάρο κάνναβης θα δείτε ότι τα δάχτυλα σας θα είναι καλυμμένα με μια χρυσή σκόνη που προέρχεται από το σπάσιμο του μπουμπουκιού και είναι στην πραγματικότητα οι κρύσταλλοι που αναφέραμε προηγουμένως.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ Ή ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ;

Εσωτερική ή εξωτερική καλλιέργεια; Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να αναφέρουμε για αυτό το θέμα, ωστόσο αρχικά πρέπει να πούμε ότι και οι 2 τρόποι έχουν τα πλεονεκτήματα τους. Εξωτερικά, μπορούμε να πάρουμε 3 σοδειές μεταξύ άνοιξης και χειμώνα. Είμαστε εξαρτημένοι από τον καιρό, οπότε δεν υπάρχει μεγάλη βεβαιότητα όταν καλλιεργούμε σε εξωτερικό χώρο. Πολλά μπορούν να πάνε στραβά, και έπειτα από μήνες σκληρής δουλείας μπορεί να σας απομείνουν πολύ λίγα άνθη για συγκομιδή.

Το πλεονέκτημα της εξωτερικής καλλιέργειας είναι ότι δεν κοστίζει σχεδόν τίποτα. Απλά χρειάζεστε ένα καλό κομμάτι γης ή μια μεγάλη γλάστρα όπου θα τοποθετήσετε τον σπόρο ή τον κλώνο (μόσχευμα φυτού), το οποίο θα αναπτυχθεί σε ένα θηλυκό δέντρο και θα σας δώσει αρκετές εκατοντάδες  γραμμάρια μπουμπουκιών- αν βέβαια το επιτρέψουν και οι καιρικές συνθήκες. Ο κλώνος ή το μόσχευμα είναι ένα κομμένο κλαδί που έχει διεγερθεί για να παράγει ρίζες. Η υπαίθρια καλλιέργεια είναι ένας καλός τρόπος για έναν αρχάριο ώστε να γνωρίσει το φυτό της κάνναβης και να μάθει τις επιθυμίες της σε θρεπτικά στοιχεία. Η περίοδος εξωτερικής καλλιέργειας ξεκινά αρχές Απριλίου και διαρκεί μέχρι τα μέσα Αυγούστου, οπότε αν τα θαλασσώσετε μπορείτε να ξεκινήσετε με ένα καινούριο φυτό. Ξεκινώντας με την εξωτερική καλλιέργεια θα δημιουργήσετε μια πληθώρα γνώσεων που θα σας βοηθήσουν αργότερα, αν και όταν αποφασίσετε να καλλιεργήσετε σε εσωτερικό χώρο. Ο εξωτερικός χώρος είναι εν συντομία το ιδανικό δωμάτιο καλλιέργειας για αρχάριους, όπου θα μπορέσουν απολαύσουν τις πολλές εκπλήξεις που θα συναντήσουν όσο βοηθούν τα φυτά τους να ευδοκιμήσουν.

Ειδικά αν φυτέψετε τα φυτά σας απ' ευθείας στη γη και όχι σε κάποια γλάστρα, δεν θα έχετε να κάνετε τίποτα άλλο από το να κάθεστε και να περιμένετε να ωριμάσουν για συγκομιδή. Με την εσωτερική καλλιέργεια, ωστόσο, εσείς είστε η μητέρα φύση και επομένως πρέπει να αναλάβετε τον έλεγχο όλων των πτυχών της ανάπτυξης, από τη διασφάλιση της παροχής αέρα και του εξαερισμού, τα επίπεδα υγρασίας του αέρα και ούτω καθεξής. Η εσωτερική καλλιέργεια είναι λίγο περισσότερο ασφαλής από την εξωτερική, δεδομένου ότι τα φυτά είναι ασφαλώς κρυμμένα στον εσωτερικό χώρο. Περίεργοι γείτονες μπορούν εύκολα να εντοπίσουν τα φυτά σας που αναπτύσσονται σε εξωτερικούς χώρους και να προκαλέσουν μερικές ή μεγάλες ταλαιπωρίες. Σε εσωτερικούς χώρους, μπορείτε να φτάσετε μέχρι τέσσερις, πέντε ή και έξι συγκομιδές ανά έτος, που πραγματοποιούνται ανάλογα με τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου της συγκεκριμένης ποικιλίας που μεγαλώνετε.

 Δεν περιορίζεστε από τις εποχές και μπορείτε να επιλέξετε εσείς όταν θέλετε να ξεκινήσετε μια καλλιέργεια. Έχετε πλήρη ελευθερία με την εσωτερική καλλιέργεια. Μπορείτε να καλλιεργήσετε οποιαδήποτε ποικιλία ανά πάσα στιγμή. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να δώσετε πολύ μεγαλύτερη προσοχή στα φυτά σας όταν τα καλλιεργείτε εσωτερικά. Έχει λίγο περισσότερη δουλειά - αν και είναι ευχάριστη, φυσικά. Επίσης, πρέπει να κάνετε μια αρχική επένδυση για να αποκτήσετε όλα τα απαραίτητα. Πρέπει να ελέγχετε την φυτεία σας κάθε μέρα και να ποτίζετε τα φυτά σας όποτε αυτά το χρειάζονται.

Εάν επιλέξετε να καλλιεργήσετε σε εσωτερικό χώρο, επιλέγετε επίσης και να αφιερώσετε ένα μέρος του ελεύθερου χρόνου σας σε αυτή τη δραστηριότητα. Εάν νομίζετε ότι μπορείτε απλά να φυτέψετε μερικά φυτά έτσι απλά και να ρίχνετε μια γρήγορη ματιά σε αυτά σύντομα θα διαπιστώσετε ότι κοροϊδεύετε τον εαυτό σας. Αλλά εφόσον μπορείτε να ελέγξετε τους περισσότερους κλιματολογικούς παράγοντες, μπορείτε συνεχώς να εργάζεστε για μια μέγιστη απόδοση ανθών υψηλής ποιότητας. Μπορείτε να ελέγξετε τη θερμοκρασία αφήνοντας τις αντλίες αέρα να λειτουργούν σε ένα ορισμένο επίπεδο, ενώ η βέλτιστη περιεκτικότητα σε υγρασία μπορεί να επιτευχθεί με την εγκατάσταση ενός υγραντήρα και μια καλή ροή αέρα τοποθετώντας έναν ή περισσότερους ανεμιστήρες στον χώρο ανάπτυξης

PH (ενεργός οξύτητα) και EC (ηλεκτρική αγωγιμότητα)

Η τιμή pH είναι ο αριθμός που υποδεικνύει την οξύτητα του εδάφους. Η κλίμακα pH κυμαίνεται από 1 έως 14. Ένα διάλυμα με ένα pH μεταξύ 1 και 7 ονομάζεται «οξύ», ένα pH με κλίμακα 7 είναι γνωστό ως «ουδέτερο» και μεταξύ 7 και 14 μιλάμε για «αλκάλιο». Όσο χαμηλότερο είναι το ρΗ, τόσο πιο όξινο είναι το διάλυμα. Όταν το pH είναι πολύ υψηλό ή πολύ χαμηλό, τα φυτά δεν μπορούν να λάβουν κάποια από τα βασικά θρεπτικά στοιχεία. Αυτό θα οδηγήσει σε ασθένειες ανεπάρκειας. Ένα καλό pH βρίσκεται μεταξύ 5,6 και 6,6. Με ένα ρΗ σε αυτό το εύρος, τα φυτά κάνναβης μπορούν να αποσπάσουν καλύτερα τα θρεπτικά συστατικά από το μέσο ανάπτυξης (Το μέσο ανάπτυξης μπορεί να οριστεί ως μια ουσία μέσω της οποίας αναπτύσσονται οι ρίζες των φυτών π.χ. χώμα)

 Το pH επηρεάζει επίσης τη ζωή των βακτηριδίων του εδάφους και η ενεργός εδαφική "ζωή" αυξάνει τη γονιμότητα του εδάφους, γεγονός που καθιστά τα φυτά πιο υγιή και δυνατά. Μετρώντας το νερό τροφοδοσίας με ένα μετρητή pH, μπορούμε να το οξύνουμε μέχρι τη σωστή τιμή. Τα περισσότερα νερά της βρύσης έχουν pH περίπου 7,0, οπότε πρέπει να προσθέσουμε λίγο οξύ σε αυτό για να μειώσουμε το pH περίπου στο 6,3. Την διαδικασία αυτή είτε θα την κάνουμε σε ολόκληρη την περίοδο καλλιέργειας ή δεν θα την κάνουμε καθόλου. Μόλις αρχίσετε να ρυθμίζετε το pH, πρέπει να συνεχίσετε να το κάνετε μέχρι το τέλος της περιόδου καλλιέργειας.

Ακόμα και χωρίς μετρητή pH μπορείτε να πάρετε εξαιρετικές αποδόσεις, αλλά όταν θέλετε να πάτε ένα βήμα παραπέρα, το σωστό pH θα εξασφαλίσει καλύτερη ανάπτυξη και άνθιση. Το pH είναι πιο σημαντικό από την EC (ηλεκτρική αγωγιμότητα), οπότε αν χρειαστεί να επιλέξετε, πάρτε έναν μετρητή pH πρώτα. Το pH του εδάφους βρίσκεται γύρω στο 6,3 αφενός επειδή η βακτηριακή ζωή μπορεί να αναπτυχθεί πλήρως και αφετέρου επειδή το pH των ινών καρύδας είναι γύρω στο 6,0. Η ηλεκτρική αγωγιμότητα είναι το μέτρο της αγωγιμότητας ενός διαλύματος. Η αγωγιμότητα αυξάνεται όσο περισσότερα άλατα που υπάρχουν σε ένα διάλυμα. Το λίπασμα δεν είναι τίποτα άλλο παρά περισσότερα άλατα.

Όσο περισσότερο λίπασμα προσθέτετε στο νερό σας, τόσο υψηλότερη θα είναι η ηλεκτρική αγωγιμότητα. Η ηλεκτρική αγωγιμότητα είναι επομένως ένα μέτρο της συνολικής συγκέντρωσης των λιπασμάτων στο νερό που δίνετε στο φυτό. Μέσα από ολόκληρη τη διαδικασία ανάπτυξης, το EC (Ηλεκτρική Αγωγιμότητα) βρίσκεται μεταξύ 1,2 και 2,8. Αρχικά ξεκινά με χαμηλή συγκέντρωση διατροφικών στοιχείων γύρω στο 1,2 - και έπειτα αυξάνεται κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου στο μέγιστο όριο του 2,8. Εάν χρησιμοποιήσετε υψηλότερες συγκεντρώσεις, τότε η πιθανότητα να κάψετε τις ρίζες από υπερβολική αγωγιμότητα είναι αρκετά μεγάλη, οπότε απλά τοποθετήστε τον μετρητή EC στο δοχείο νερού σας, προσθέστε θρεπτικά συστατικά μέχρι τα επιθυμητά ποσοστά ηλεκτρικής αγωγιμότητας, και είστε έτοιμοι!